Zakaz handlu niedzielnego w Polsce - wkrótce setna rocznica wprowadzenia.

Polska już raz przerabiała zagadnienie zakazu handlu niedzielnego. U zarania niepodległości w listopadzie 1919 w Sejmie Ustawodawczym rozpatrywany był projekt ustawy o czasie pracy Posłowie narodowo-robotniczy opowiadali się za tym, aby jedynie niedziela była ustawowym dniem świątecznym. Oto jak uzasadniał to poseł Niewinowski: „My, jako Klub Narodowy Robotniczy musimy się również oświadczyć za bezwzględnym świętowaniem niedzieli. Nie mogą mieć Żydzi o to do nas pretensji. Jeżeli chodzi o świętowanie niedzieli, to jest to nawet w myśl traktatu pokojowego, gdyż przewiduje on świętowanie w niedzielę, ujednostajnienie święta o ile możności na jeden dzień. Europa dzisiaj przeważnie godzi się na niedzielę, dlatego my również musimy dążyć do tego, żeby powszechnym świętem w Europie była niedziela, nie tylko już ze względów religijnych, ale ze względu na solidarność. Następnie musimy dążyć do tego, aby niedziela była naprawdę świętem, nie tak jak to działo się i dzieje dotychczas. (...) ustawa, która w art. 10 mówi o odpoczynku niedzielnym bynajmniej nie jest wymierzona przeciwko Żydom, ani nie zawiera artykułów, które działałyby na niekorzyść mniejszości narodowych. Przeciwnie, żądania Żydów są wyłamaniem się z pod ogólnych praw i dążeniem do ustaw wyjątkowych. (...) cudzego święta gwałcić nie chcemy, jeżeli Żydzi chcą niechaj świętują chociażby i w piątek i w sobotę, my im nie bronimy. My nie gwałcimy świąt żydowskich, ale przy swoim święcie obstawać musimy - a obstajemy dlatego, ze olbrzymia większość robotników jest chrześcijańską. Jeżeli dopuścimy jakiś wyjątek, to robotnik chrześcijański nie będzie miał odpoczynku, bo z chwilą, kiedy jest sklep czy warsztat żydowski w niedzielę otwarty, to robotnik mimo woli, a może z pobudek od niego niezależnych będzie do takiego sklepu czy warsztatu żydowskiego wstępował i wtedy to nie będzie dla niego święto i odpoczynek. Raz uczyniony wyłom w zasadzie zakazu pracy w niedzielę będzie się rozszerzał. Niejeden pracownik chrześcijański, zatrudniany u Żyda, będzie musiał pracować w niedzielę. Niejeden przemysłowiec, czy kupiec chrześcijański w obawie przed żydowską konkurencją lub dla większego zysku będzie zmuszał swój personel do pracy w niedzielę. Ponieważ Żydzi pogodzili się z obowiązkowym dniem wypoczynku w całej Europie, muszą się z tym pogodzić i w Polsce. Chociaż krzyczą, że dzieje im się wielka krzywda w Polsce, to jednak nie jest to słuszne. Spójrzcie krzywo na Żyda, to już krzyku narobi, nawet że go biją. My jednak z tych krzyków możemy nic sobie nie robić, gdyż nie byliśmy narodem gnębicieli i nie będziemy nim nigdy. "